مقایسه استحکام برشی پیوند پرسلن و مینا به واسطه سه نوع عامل پیوند

مقدمه: سیر فزاینده تحقیقات در زمینه اتصال پرسلن ، فلز ، و ... با نسج دندانی مینا و عاج ، در جهت این که کدام عامل پیوند استحکام بالاتری را در شرایط خاص دارا می باشند در حال انجام است. هدف: هدف این تحقیق مقایسه استحکام برشی پیوند Shear Bond Strength) ) پرسلن و نسج مینا توسط سه نوع عامل اتصال بنامهای M‏irarge Bond FLC ، Panavia EX وOptibond می باشد . روش کار: با استفاده از 60 نمونه دندان تازه کشیده شده انسانی که پرسلن توسط مواد مذکور در سه گروه 20 عددی AوBوC به مینا اتصال داده شده بود با قرار دادن در زیر دستگاه اینسترون و وارد آوردن نیروی برشی ، با سرعت 5/0 سانتی متر در دقیقه روی پرسلن در نزدیکی محل اتصال ، با لحظه جدا شدن پرسلن از مینا ، مقدار استحکام پیوند ، مشخص و پس از حصول میانگین اعداد بدست آمده و آنالیز واریانس آن و همچنین با استفاده از تستهای Scheffe و Dancan و Tukey Hsd نتایج مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: اختلاف معنی دار درگروهها از نظر آماری (P<0/0001) ؛ گروه (Panavia Ex) A با 30/4 مگا پاسگال ؛ گروه (Miragebond) B با 41/10 مگا پاسگال و بیشترین مقدار استحکام برشی توسط گروه (Optibond) C با 90/15 مگا پاسگال بدست آمد . نتیجه‌گیری: بنابراین تحقیق Optibond بعنوان عامل اتصال ، جهت چسباندن اینله ، انله و روکش‌های پرسلن به نسج مینا در مقایسه با دو ماده دیگر ذکر شده که موفقیت بیشتری را از جهت استحکام پیوند کسب نموده است می‌توان استفاده بعمل آورد.